Kilka osób poprosiło «Ucztę Baltazara» o możliwość publikowania na naszym blogu własnych artykułów (a także linków do własnych prac zamieszczanych w Internecie), lub obszerniejszych, luźnych refleksji. W ramach postów nie nie możemy tego robić, ponieważ witryna nie jest portalem. Tego rodzaju teksty – o ile usatysfakcjonuje to zainteresowanych – będzie można zamieszczać na okresowym forum (jako komentarze poniżej), będącym próbą spełnienia ich próśb.
Forum «Uczty Baltazara»

Dziękuję 🙂
"Mi piace""Mi piace"
Linki muszą być w tekście komentarza!
"Mi piace""Mi piace"
Pomóżcie w końcu szerzyć informacje o portalu WszystkieDowody.pl – próbuje od pół roku się do Was dobijać. Największa baza wszystkich dowodów na wiadomo co, w dodatku w całości po polsku i za darmo
"Mi piace"Piace a 1 persona
Trzeba było podać adres: https://wszystkiedowody.pl/
"Mi piace""Mi piace"
Kwestia autorytetu w Kościele Katolickim
br. Rajmund TOF
ksiądz profesor biskup Michał Ludwik Guérard des Lauriers OP, spowiednik i teolog Papieża Piusa XII,
Jak tradycyjny rzymski katolik powinien podejść do kwestii Kościoła po reformach,
a raczej rewolucji Soboru Watykańskiego II (1962–65)? Czy jest to nadal Kościół katolicki?
Czy nadal możemy struktury Kościoła posoborowego nazywać katolickimi,
czy może kościół posoborowy ze swoją hierarchią – katolickim już nie jest?
Zwolennik Tezy z Cassiciacum Jego Ekscelencja
ksiądz profesor biskup Michał Ludwik Guérard des Lauriers OP, spowiednik Papieża Piusa XII,
autor Krótkiej analizy krytycznej “Nowej Mszy Pawła 6′, Novus Ordo Missae, odpowie:
tak, Kościół posoborowy jest Kościołem katolickim, którego struktury pozostają katolickimi, ale są okupowane przez sektę modernistyczną, a której to przedstawiciele okupują Tron Piotrowy oraz stolice biskupie.
Według dominikańskiej Tezy przeszkodą na drodze otrzymania władzy (w sensie autorytetu), która polega na asystencji Jezusa Chrystusa nieodłącznej od urzędu Wikariusza Chrystusowego, nie jest herezja osobista „papieża”, ani tym bardziej formalna, której nikt nie udowodnił, lecz brak habitualnej (stałej) intencji zabiegania o dobro wspólne Kościoła.
Obecnie wyraźnie widać, że okupanci Stolicy Piotrowej nie mogą być Papieżami Kościoła katolickiego,
ponieważ niszczą Wiarę,
podając do wierzenia wiernym fałszywe nauki (potępione już wcześniej przez nieomylne Magisterium Kościoła), wprowadzając szkodliwe dla dusz reformy, ryty, prawa. Rzeczywista zewnętrzna ich intencja jest dzisiaj bardzo wyraźna
W Tezie mówimy o intencji.
Kościół jest instytucją prawną i dominikański duchowny (JE x. bp Guérard des Lauriers), głównie za tomistycznymi teologami z przeszłości twierdził, że nawet w sytuacji publicznej herezji orzeczenie kompetentnej władzy jest konieczne, aby było wiążące dla wszystkich katolików, ponieważ Kościół jest zarówno społecznością widzialną, jak i niewidzialną, a jako widzialna, rządzi się prawem kościelnym.
Pragnę w tym miejscu przytoczyć opinię księdza Franciszka Ricossy z Instytutu Matki Bożej Dobrej Rady z Włoch z pracy Wybór Papieża:
Co jest obecnie obowiązkiem katolików?
Przede wszystkim zachowanie wiary.
Ten obowiązek (zachowania wiary) zakłada (w sobie) bezpośrednio inny: obowiązek nieuznawania „autorytetu” Franciszka
i Soboru Watykańskiego II.
Uznanie „autorytetu” Franciszka i Soboru Watykańskiego II pociąga bowiem za sobą przystąpienie do ich nauczania,
które stoi, w niektórych punktach, w sprzeczności z wiarą katolicką nieomylnie określoną przez Kościół.
Ale zwykły katolik nie może pójść dalej i nie wolno mu. To nie w gestii zwykłego wiernego (ani nawet kapłanów czy biskupów bez jurysdykcji) leży ogłoszenie, z autorytetem, oficjalnie i legalnie, wakatu Stolicy Apostolskiej i przystąpienie do wyboru autentycznego Papieża.
Lecz obowiązkiem katolika jest modlitwa i praca, każdego na swoim miejscu i wedle swych kompetencji, aby ta oficjalna deklaracja – dokonana przez kolegium kardynałów albo niedoskonały sobór powszechny – stała się możliwa.
Tragedia naszej epoki – która determinuje powagę obecnego kryzysu – polega właśnie na tym fakcie, że żaden członek hierarchii nie wypełnił do tej pory tej roli.
Obecnie wydaje się niemożliwym,
by biskupi czy kardynałowie potępili soborowe błędy i by postawili okupanta Stolicy Apostolskiej w sytuacji, w której sam potępiłby te błędy
a w przeciwnym razie został ogłoszony formalnym heretykiem (a zatem i złożonym, również materialnie, ze Stolicy Apostolskiej).
Ale, przypomnijmy, to, co dla ludzi niemożliwe, możliwe jest dla Boga. A w tym, co dotyczy tej sprawy, wiemy, że Bóg nie może opuścić swojego Kościoła, bowiem bramy piekielne nie przemogą go i będzie z nim aż do skończenia świata.
Co do tematu „papieża-heretyka” posłużę się cytatem z internetowej strony Myśl Katolicka z 22 maja 2018 roku{{Euzebiusz Ostrzyhomski, Sprostowanie kilku błędnych pojęć o tezie z Cassiciacum}}:
Argument „papieża-heretyka” został od początku odrzucony przez spowiednika Papieża Piusa XII, księdza biskupa prof. Guérard des Lauriers i jego uczniów, ponieważ nie daje pewności.
Prawdą jest, na co zwracał uwagę dominikański teolog, że Franciszek Bergoglio habitualnie głoszą herezje, ale samo stwierdzenie herezji materialnej nie jest tożsame z herezją formalną.
Do ogłoszenia herezji formalnej konieczne jest stwierdzenie uporczywości woli, którego może dokonać tylko kompetentna władza kościelna.
Przeto Kościół jest społecznością doskonałą, rządzącą się swym prawem, i tylko herezja formalna ma skutki prawne.
Gdyby publiczna czy materialna herezja miała skutki prawne, teza z Cassiciacum byłaby fałszywa i mielibyśmy w tej chwili bezwzględny wakat Stolicy Apostolskiej. Lecz wtedy też Kościół byłby motłochem, a nie społecznością.
W konsekwencji modernistyczna hierarchia, choć nie cieszy się władzą jurysdykcyjną, czyli formalnym aspektem władzy, to posiada materialną sukcesję stanowisk biskupich i papieskich oraz władzę administracyjną – mianowanie kardynałów (elektorów) – (materialny aspekt autorytetu) – co powoduje, że chociaż Franciszek nie jest papieżem, jednakże został on ważnie wybrany, co stawia go w sytuacji zdolności do przyjęcia tego urzędu, gdy tylko usunie przeszkody stojące na drodze do jego objęcia (o odzyskaniu prawowitości przez Papieża pisał już w XVI wieku Hieronim kardynał Albani).
Twórca
tezy z Cassiciacum JE x. Bp. Guérard des Lauriers OP używał w odniesieniu do takiej osoby łacińskiego terminu papa materialiter tantum sed non formaliter – papież materialny, ale nie formalny (czyli nie papież).
Możemy zapytać: a co z wyborem nowego papieża?
JE x. bp Guérard des Lauriers nauczał, iż wskazywanie czy wyznaczanie uprawnionych elektorów Papieża, jak i następców na stolicach biskupich, jest konieczne dla przetrwania Kościoła w charakterze apostolskiego (Credo) i hierarchicznego, co nie podlega żadnej dyskusji. Mianowanie elektorów przez uzurpatora Stolicy Piotrowej (a który z Kościoła żadnym prawomocnym wyrokiem nie został usunięty) ma tutaj pełne uzasadnienie (aspekt materialny autorytetu – władza administracyjna).
Dla poparcia powyższych słów fragment wywiadu z JE x. bp. Donaldem Sanbornem:
Teza utrzymuje również, że soborowi „papieże” następują po sobie jako legalni wyznaczeni (legal designees) na papiestwo i zatem materialnie zachowują ciągłość linii św. Piotra.
Oznacza to, że soborowi „papieże” są prawowitymi wyznaczonymi (legitimate designees) do bycia prawdziwymi Papieżami, ale brak im jurysdykcji z powodu przeszkody, którą stawiają na drodze otrzymania władzy.
Dzieje się tak dlatego, że prawo nigdy nie odcięło religii Novus Ordo od Kościoła katolickiego. Powinna ona być odcięta, ale nie jest (podkreślenie – br. Rajmund TOF), dokładnie tak, jak morderca powinien być ścigany i skazany, ale nie jest.
Choć zatem członkowie hierarchii Novus Ordo są faktycznie publicznymi heretykami i poza Kościołem, niemniej jednak, z racji braku prawomocnych czynności (legal action), zatrzymują swe prawomocne wyznaczenie (legal designations) i swe czysto prawomocne stanowiska (legal posts).
Nie są autorytetem, nie są prawdziwymi Papieżami ani prawdziwymi biskupami, ale względem prawa (legally) są w stanie zostać prawdziwymi Papieżami i biskupami, jeśli usuną przeszkodę dla otrzymania autorytetu. (…)
P. Jak kardynałowie, którzy sami są heretykami, mogą mieć władzę wybierania prawowitego papieża-elekta?
O. Istnieją dwie teorie, aby odpowiedzieć na to pytanie. Jedna mówi, że otrzymują władzę (power) do robienia tego w sposób nadzwyczajny (extraordinarily), bowiem Kościół absolutnie tego potrzebuje. Tak samo zdegradowany i ekskomunikowany kapłan, nawet grecki schizmatyk, otrzymuje sakramentalną jurysdykcję do wykonania sakramentu spowiedzi, gdy katolik jest w niebezpieczeństwie śmierci.
Dlaczego? Ponieważ katolik tego potrzebuje. Jest to również prawdziwe w procesie wyboru Papieża.
Dlaczego? Ponieważ gdyby nie było władzy prawowitego wybierania, linia papieska zostałaby przerwana. Kościół absolutnie potrzebuje prawowitych wyborców i prawowitej elekcji.
Inna teoria stwierdza, że skoro władza wyznaczania bierze się od Kościoła, a nie od Boga – nikt nie jest namaszczony przez Boga, aby wybierać Papieża – władza wyznaczania pozostaje ważna, nawet, jeśli nieobecna jest władza rządzenia (jurysdykcja). Pozostaje ważna, bowiem dotyczy czysto prawnego porządku i nikt prawomocnie im jej nie odebrał.
(Obie teorie sprowadzają się w zasadzie do tego samego, choć wyrażone są inaczej: ciągłość musi być zachowana z samej natury Kościoła, a wystarczy do tego ciągłość czysto materialna zapewniona przez wyborców i wybranego – przyp. tłum.)
P. Ale jak heretyccy kardynałowie mogą mieć jurysdykcję do wybierania Papieża, podczas gdy sami winni są odejścia od wiary?
O. Nie posiadają jurysdykcji. Prawo głosu (władza wyznaczania [the power of designation]) nie jest władzą rządzenia (jurysdykcją). Ponadto ich odejście od Wiary jest przeszkodą dla otrzymania jurysdykcji, ale nie dla wybierania Papieża
P. Dlaczego odejście od wiary nie miałoby być przeszkodą dla władzy wybierania Papieża?
O. Ponieważ publiczna herezja nie ma żadnych prawnych skutków, póki nie zostanie ogłoszona i uznana przez legalną władzę.
Tak więc ich legalne prawo wybierania Papieża pozostaje aż do chwili, gdy nie zostanie im prawomocnie odebrane. Herezja nie jest przeszkodą dla władzy wyznaczania, ale dla władzy rządzenia. Bowiem przez herezję człowiek zostaje faktycznie odcięty od Kościoła i staje się do cna (radically) niezdolny do rządzenia Kościołem. Ale ponieważ kardynałowie nie są heretykami w porządku prawnym, to jest, nie są prawomocnie ogłoszeni heretykami, pozostają zdolni do wykonywania czynności, które odnoszą się do czysto prawnego porządku, jak na przykład wybór kandydata na Papieża.
P. Czyż publiczni heretycy nie są automatycznie ekskomunikowani?
O. Tak, są. Ale automatyczna ekskomunika ma skutki prawne tylko, jeśli (1) osoba winna przyzna się do winy, lub (2) jej prawowity przełożony wymaga od niej zastosowania się do ekskomuniki. Jeśli jednego czy drugiego brak, ekskomunika jest nieważna. Ale obu tych rzeczy brak w odniesieniu do kardynałów, wyborców Papieża. Nie ma ona zatem skutków. Ponadto Pius XII orzekł, że wszystkie kary kościelne (e.g. ekskomunika) są zniesione, gdy kardynałowie przystępują do konklawe.
P. Skąd możemy i tak mieć kardynałów, jeśli Franiszek nie jest Papieżem? Czy nie są oni podrobionymi kardynałami?
O. Możliwe, że są podrobionymi kardynałami, ale nie są podrobionymi wyborcami.
Franciszek ma władzę (authority) mianowania wyborców papiestwa dla tego samego powodu, dla którego sami kardynałowie mają władzę wybierania.
To wszystko odnosi się do porządku wyznaczania (order of designation), a nie do porządku jurysdykcji.
Ale to władza jurysdykcji (władza rządzenia) czyni Papieża Papieżem, a nie władza wyznaczania.
Teza utrzymuje, że Novus Ordo zachowuje władzę wyznaczania (the power to designate) ludzi, którzy mają otrzymać władzę jurysdykcji w Kościele.
Jest to nieszczęsną rzeczywistością, ale jest to rzeczywistością.
Teza z Cassiciacum natomiast stwierdza wakat względny, formalny, lecz nie materialny, tzn. pod względem formy, nie zaś materii.
Pierwodruk: Brat Rajmund tOF, Kościół Katolicki po II Soborze Watykańskim (kwestia autorytetu), „Rycerz Niepokalanej” nr 10-11 (313-314), styczeń-luty 2021, str. 22-31.
ksiądz Trytek
"Mi piace""Mi piace"
Po przeczytaniu tego co napisałeś utwierdzam się w przekonaniu że super jest być prawosławnym 😉 pozdrawiam
"Mi piace""Mi piace"
Piotrze, czy mnie kochasz? – Daniel Le Roux
Indeks: 3DOM-002
Książka Piotrze, czy mnie kochasz? Jan Paweł II: Papież Tradycji czy Papież Rewolucji Daniela Le Rouxa ukazuje prawdziwe oblicze Karola Wojtyły.
Czego dowiedzieć możemy się z pozycji Piotrze, czy mnie kochasz? Jan Paweł II: Papież Tradycji czy Papież Rewolucji??
Książka Piotrze, czy mnie kochasz? Jan Paweł II: Papież Tradycji czy Papież Rewolucji? poświęcona została – jak sam tytuł wskazuje – postaci Karola Wojtyły.
Karol Wojtyła już od lat 60. XX wieku był przychylny modernistycznym błędom, które destabilizują Kościół katolicki. Mowa tutaj o: wolności religijnej, dążeniu do sekularyzacji państw (zniesienie religii państwowej w narodach katolickich, do czego zachęcała sama Stolica Apostolska), kolegialności (umniejszenie roli papieża na rzecz Kolegium Biskupów), czy ekumenizmie, którego celem wcale nie jest nawracanie, lecz psucie wiernych, wmawiając im, że poza Kościołem katolickim istnieją inne drogi do zbawienia.
Książka udowadnia, w jaki sposób Jan Paweł II wyrażał swoją aprobatę względem humanistycznych wizji i liberalnego katolicyzmu. Jan Paweł II kontynuował przemilczanie błędów Reformacji, propagował upodabnianie się do protestantyzmu poprzez np. podawanie Komunii do ręki, czy też odsuwał na bok doktrynalne przeszkody, różniące nas od prawosławnych. Daniel Le Roux w swojej książce opisuje także stosunek Papieża do judaizmu, islamu, czy religii Wschodu.
https://sacerdoshyacinthus.com/2022/10/29/trudna-lektura-2/
https://3dom.pro/19257-piotrze-czy-mnie-kochasz-daniel-le-roux.html
"Mi piace""Mi piace"
JP II był ze SZWIATA i pewnie dlatego.
"Mi piace""Mi piace"
niedziela, 6 listopada 2022
“Czy płacić podatek Cezarowi?” – ks. Rafał Trytek
Kazanie ks. Rafała Trytka wygłoszone na dwudziestą drugą niedzielę po Zielonych Świątkach – 06.11.2022, w kaplicy Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie, ul. Sarego 18/2. Temat: “Czy płacić podatek Cezarowi?”
Kazanie rzymskokatolickiego księdza Rafała
Duszpasterstwo Tradycji Katolickiej
Konserwatywna, Tradycyjna, Katolicka Msza Święta Łacińska Trydencka,
w katolickiej kaplicy Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie, ul. Sarego 18/2 obok Katedry na Wawelu
youtube.com/watch?v=Ivr1svYx2B4
=====
niedziela, 20 listopada 2022
Tryumf ohydy spustoszenia a misja katolickich papieży – x. Rafał Trytek (Kazanie z dnia 20.11.2022).
Kazanie ks. Rafała Trytka wygłoszone na ostatnią niedzielę roku liturgicznego – 20.11.2022, w kaplicy Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie, ul. Sarego 18/2.
Temat: Tryumf ohydy spustoszenia a misja katolickich papieży
youtube.com/watch?v=EBYSZ9wkVAE
======
matka Pawła VI
https://semperfidelisetparatus.blogspot.com/2013/01/masonski-grob-judith-alghisi.html
kardynał Ottaviani, biskup des Lauriers
Analiza krytyczna Nowej Mszy Posoborowej
https://gazetawarszawska.eu/2014/01/29/analiza-krytyczna-novus-ordo-missae/
====
Biskup Michał Guérard des Lauriers
Od 1933 r. wykładał jako profesor na dominikańskiej uczelni w Saulchoir, a od 1961 r. na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim.
Ten rzymski pobyt stworzył dla o. Guérard des Lauriers okazję do opracowania części doktrynalnej oraz do współpracy przy pierwotnym opracowaniu
z inicjatywy włoskiej pisarki Krystyny Guerrini
listu zatytułowanego Krótka analiza krytyczna Novus Ordo Missæ,
skierowanego do Pawła VI w dniu 5 czerwca 1969 r. (święto Bożego Ciała) przez kardynałów Ottavianiego i Bacciego.
Ten krok spowodował usunięcie go z Lateranu w czerwcu 1970 r., w tym samym czasie, co rektora tego uniwersytetu, ks. prał. Piolantiego i około piętnastu profesorów, których wszystkich uznano za niepożądanych.
W Wenecji Euganejskiej Msza katolicka została zachowana przez dwóch odważnych kapłanów, wspieranych przez grupę świeckich wiernych o. Pio. Ks. Klemens Bellucco urodził się w Palù di Conselve 2 lutego 1909 r., został wyświęcony w 1931 r. Był współpracownikiem parafialnym i wikariuszem ekonomem do 1951 r., kiedy przeniósł się do San Pietro di Strà (niedaleko Wenecji – przyp. tłum.). Był także nauczycielem, latynistą, historykiem sztuki.
Przeciwstawiając się Soborowi Watykańskiemu II (który określał jako heretycki) i nowemu mszałowi (który uważał za nieważny), zaczął odprawiać publicznie Mszę św. w kościele św. Klemensa w Padwie, co trwało aż do czasu, gdy biskup, wykorzystując okazję, jaką stworzyła jego choroba, kazał go internować aż do śmierci, która nadeszła w marcu 1981 r.
W tych okolicznościach jego wierni zorganizowali Mszę św. w Wenecji, odprawianą przez ks. Syriusza Cisilino. Urodzony w 1903 roku w Pantianicco (prowincja Udine), ks. Syriusz był księdzem katolickim i wybitnym muzykologiem.
Za tę wierność starożytnej liturgii musiał cierpieć prześladowania ze strony kard. Albina Lucianiego (późniejszego Jana Pawła I),
który listem z 20 lutego 1978 r. zakazał „odprawiania z jakichkolwiek przyczyn starej Mszy w kościele San Simon Piccolo, jak również na terenie całej diecezji” i pozostawiał ks. Syriuszowi „możliwość odprawiania starej Mszy świętej wyłącznie we własnym domu”.
Zmarł w 1987 r. w rodzinnych stronach, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia.
https://www.sodalitium.eu/wiernosc-mszy-odrzucenie-rytu-pawla-vi-ww/
https://www.sodalitium.eu/category/artikuly-w-jezyku-polskim/
https://www.sodalitiumpianum.com/
https://www.sodalitium.biz/
https://verbumcatholicum.com/2018/12/18/suche-dni-zimowe/
"Mi piace""Mi piace"
Czy amerykanie w swoich oświadczeniach stosują podwójne zaprzeczenie (prawo podwójnej negacji?
“… Nie jesteśmy w stanie wojny z Rosją ani nie dążymy do wojny z Rosją – powiedział w rozmowie z dziennikarzem rzecznik Pentagonu…”
[Gen. Patrick S. Ryder]
03-03-2023
[https://wiadomosci.wp.pl/rosja-wysnula-juz-oskarzenia-pentagon-zaprzecza-6872357982612160a]
"Mi piace""Mi piace"