Sanktuarium w Vicoforte, znane również jako Sanktuarium Matki Bożej, Sanktuarium Bazyliki Narodzenia Najświętszej Maryi Panny lub Sanktuarium-Bazylika “Regina Montis Regalis” to obiekt sakralny znajdujący się w miejscowości Vicoforte, w prowincji Cuneo. Jest monumentalną świątynią, jedną z najważniejszych w Piemoncie, której kopuła o eliptycznym przekroju poziomym jest największym tego typu dziełem na świecie. Ma on godność bazyliki mniejszej. https://en.wikipedia.org/wiki/Sanctuary_of_Vicoforte https://it.wikipedia.org/wiki/Santuario_di_Vicoforte
Sanktuarium w Vicoforte: Bazylika zwieńczona największą na świecie kopułą eliptyczną
Uczta Baltazara 
Rozwiązania przestrzenne architektury barokowej do dzisiaj budzą podziw dla bogactwa tego stylu, a w szczególności kształtu budowli oraz detali wykończenia.
Przepych z jakim w XVI-XVIII wieku budowano świątynie katolickie stoi w opozycji do surowości budownictwa romańskiego, w czasach, kiedy wznoszono pierwsze świątynie chrześcijańskie.
Nawet w romańskich bazylikach (wielonawowych) nie było wątpliwości, gdzie znajduje się ołtarz (tabernakulum), który był przecież sercem świątyni, miejscem które jako pierwsze przyciągało wzrok wiernego, który do niej przybył.
Barokowa bazylika, jako “Dom Boży” – była już wtedy przejawem przerostu formy nad treścią. Bogactwo zdobień skutecznie odwracało uwagę od zadumy na istotą wiary. Przecież pielgrzym, wchodzący do owalnego wnętrza, z trudem mógł skierować swoją uwagę na tabernakulum, które nikło na tle otaczającego (wszechobecnego) przepychu.
Architektura sakralna baroku była sztuką dla sztuki budowania.
Jednak mimo wszystko, sama w sobie jest piękna.
"Mi piace""Mi piace"